قانون تسهیل کسب و کار در پیشه ی وکالت

آنچه مسلم است این واقعیت می باشد که هر شخصی آرزو دارد پس از فراغت از تحصیلات عالیه جذب بازار کار شود و به آرزوی خویش جامه ی عمل بپوشاند.

یک حسابدار ، یک حقوقدان، یک مهندس معماری یا مکانیک حق و امید دارد تا به جامعه ی شاغل کشورش ملحق شود اما چگونه؟

در تمام ملل مترقی دولتها ، نهادها و بنگاه های علمی متصدی این امر می باشد تا برای پرهیز از بحران بیکاری ، بستر و سازوکار های منطقی را برای این موضوع مهیا کنند.

سالانه میلیاردها دلار صرف پروژه سازی برای جلوگیری از بحران بیکاری میشود و به همین مناسبت ممالک پیشرفته کمترین آمار بیکاری را دارند.

برای مثال در خصوص وکیل شدن بیاییم و رویه ی ناظر بر ایالات متحده امریکا را با هم بررسی کنیم.

چه شرایطی لازم است تا یک شخص بتواند در امریکا بعنوان وکیل درجه یک فعالیت کند؟ وکالت در امریکا فراینده سخت ، طولانی و پیچیده ای را با خود دارد. برای وکیل شدن لازم است شما یک مدرک کارشناسی در یکی از رشته های ادبیات انگلیسی، فلسفه ، اقتصاد ، علوم سیاسی، تجارت… داشته باشید. پس از ارائه ی این مدرک شما باید در یک امتحانی نظیر کنکور شرکت کنید تا به مدرسه حقوق وارد شوید.

در صورت قبولی در این کنکور شما میتوانید رشته دالخواه در حقوق را بمدت سه سال مطالعه و تحصیل کنید مثلا در رشته حقوق مالیاتی یا حقوق خانواده و…. .

پس از اخذ مدرک در آن رشته شما تازه بعنوان یک حقوقدان شناسایی خواهید شد نه وکیل .

برای وکیل شدن باید در یک آزمون سه روزه شزکت کنید که در صورت کسب نمره قبولی شما در یکی از ایالات ۵۲ گانه امریکا صلاحیت دارید وکیل باشید نه ایالت دیگری چرا که قوانین اساسی و عادی هر ایالتی با ایالات دیگر متفاوت است و حتی نوع آزمون نیز فرق میکند.

اینکه در ایران برابر قانون تسهیل کسب و کار اجازه داده اند اشخاص با داشتن مدرک لیسانس مرتبط به مانند وکیل در برخی موارد در دادگاه از پرونده ها دفاع کنند بنظر اقدامی علمی و پسندیده نیست هر چند که این حق طبیعی هر دانش آموخته حقوق است که پس از پایان تحصیلات آکادمیک جذب بازار کار با تحصیلات مرتبط به رشته اش باشد .

اما اساسا دولت و نهادهای دانشگاهی باید سازوکار دقیقی برای چنین مواردی مهیا کنند تا مردم گرفتارتر نشوند.

امید دارابی وکیل دادگستری

قانون تسهیل کسب و کار