اعتبار اسناد رسمی نسبت به متعاملین ، اشخاص ثالث و مامورین دولتی و حکومتی

هنگامی که پیرامون سند رسمی سخن میگوییم صرفا مقصودمان سند رسمی نسبت به اموال غیر منقول نظیر خانه و زمین  یا منقول نظیر خودرو و موتور سیکلت نیست؛  بلکه به هر سندی ،  تحت هر عنوانی اعم از تعهد ، اقرار، معامله و غیره که در دفاتر اسناد رسمی توسط مامورین  صلاحیتدار تنظیم شده باشد عنوان   سند رسمی اطلاق میشود .

از این رو اهمیت و جایگاه و اعتبار سند رسمی در قبال اسناد عادی که مردم در مراودات روزانه خود تنظیم میکنند ( نظیر مبایعه نامه عادی) بسیار گسترده تر  و ارجمند تر است .

مستفاد از ماده ۲۲ قانون ثبت اسناد و املاک ، مالک کسی است که نامش در دفتر املاک ( که سندی رسمی است) محل وقوع ملک ثبت شده باشد .

مستنبط از مواد ۴۶ و ۴۷ از قانون ثبت،  اشخاص مکلفند که کلیه ی معاملات خویش را در مورد املاک غیر منقول در  دفاتر ثبت  اسناد رسما ثبت کنند و سندی که با این شیوه به ثبت نرسد در دادگاه بعنوان دلیل مالکیت قابل استماع نیست .

بر اساس صریح مواد ۷۰ و ۷۳ قانون ثبت اسناد،  قضات و مامورین دولتی مکلفند مفاد اسناد ثبتی را اعتبار بخشی نمایند در غیر اینصورت  به تخلف انتظامی و انفصال از خدمت محکوم می‌شوند .

 طبق اصول قانونی مندرجات سند رسمی نسبت  به متعاملین و کلیه اشخاص نافذ و معتبر است و مادامی که جعلیت آن احراز نشده کسی حق ندارد مفاد آن را نادیده بگیرد .

امید دارابی وکیل دادگستری

عضو ICC

عضو IBA

عضو ABA

عضوکمیته جامع داوری ایران